الحمد لله و صلي الله و سلم و بارك علي رسول الله و علي آله وصحبه.
أما بعد:
در پاسخ به پرسش شما از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:
هیچ عبارت و جمله ای در نیت، تلفظ نمی شود بلکه محل نیت قلب است و در مورد روزه، تصمیم قلبی برای ادای روزه فردا کفایت می کند و همچنین بیدارشدن برای خوردن سحری یا زیاد خوردن شام به نیت روزه ی فردا نیز نیت محسوب می شود.
همچنین در سؤال خود مطرح کرده است که ایشان هنگام نیت کردن شماره روزه هایی را که قضاء شده است را تلفظ می کند و می گوید: نیت می کنم قضای اولین روزه فوت شده یا قضای دوم دومین روزه فوت شده ام را بگیرم که نیاز به این کار نیست؛
به طور مثال اگر فردي پنج روزه قضاء داشته باشد، هنگام نیت کردن"فقط تصمیم قلبی مبنی بر قضاء کردن یک روز از آنها کفایت می کند" و نیاز به چیز دیگری نیست لذا لازم نیست تا هنگام نیت بگوید: نیت می کنم فردا قضای روز اول رمضان یا دوم رمضان را به جا بیاورم زیرا- تلفظ به نیت، بدعت- و تعیین روزهای قضاء شده نوعي افراط است كه در شریعت اسلام نکوهیده شده و نامشروع می باشد و خداوند می فرماید: (فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ) یعنی: (پس هر یک از شما-که در ماه رمضان بیمار یا مسافر- باشد ( به اندازه روزهایی که روزه نگرفته است) درروزهای دیگر روزه بگیرد )البقرة/١٨٤ لذا بايتسي در روزهای دیگر سال بدون تعیین مذکور به اندازه همان روزهایی که در رمضان روزه نگرفته است روزه بگیرد و نیت کردن جز يك تصمیم محکم قلبی و اراده صادقانه برای انجام آن ، چیز دیگری نمی باشد)
برادرتان:
شیخ دکتر/خالد بن عبدالله المصلح
