شخصی در مورد چیز ناخوشایندی که ممکن است اتفاق بیفتد صحبت می کرد و می گفت: (اگر این اتفاق بیفتد که خداوند چنین چیزی را مقدر نکند...)آیا این جمله جایز است؟ حکم گفتن: لا قدر الله یعنی: (خداوند چنین چیزی را مقدر نکند) حكم قولنا : لا قدر الله.

الحمدلله  و صلي  الله  و سلم  و بارك  علي  رسول  الله  و علي  آله  وصحبه.

أما  بعد:

با  طلب  توفيق  از الله  به  پرسش  شما  پاسخ  داده  و می گوییم:

این  دعاء  را از کتاب  های حدیث و آثارسلف  و علمای  آنان  نیافتم  اما  چنین  به  نظر  می رسد فردی  که  این  دعاء  را می کند  از خداوند  می خواهد  تا  در آینده  او را مبتلا  به  امر  ناخوشایندی  که  مدنظرش  است  نکند  که  نظیر  این  دعاء  در دعاهایی  قرآنی  و نبوی  وجود  دارند؛ خداوند  می  فرماید: ( (رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ)يعنى: (پرودگارا آنچه که  از طریق  پیامبرانت  به  ما وعده  داده  ای را به ما عطا کن  و ما را در روز  قیامت  رسوا  نکن بدون  شک  تو خلاف  وعده  نمی کنی)آل  عمران/١٩٤ و همچنین  دعای سیدنا  ابراهیم علیه  الصلاة  والسلام: (وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ) يعنى: (-پرودگارا- در روز-محشر  که  همه- برانگیخته  می شوند  مرا رسوا  نکن)الشعراء/٨٧ و دعاهايي  كه  در پایان  سوره  بقره  آمده  اند: (رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا )يعني: (پرودگارا  اگر  فراموش  کردیم  یا اشتباه  نمودیم  ما را مورد بازخواست قرار  مده)البقره/۲۸۶ و دعای  رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  هنگامی  که  بر جنازه  ای  نماز  می خواند  می  فرمود: (اللهم  لاتحرمنا  أجره  و لاتضلنا  بعده)يعني: ( پرودگارا  ما را از اجر و پاداش او (یعنی  پاداش  نماز و دعاء  بر او و پاداش  تشییع و حمل و دفن او) محروم  نفرما  و ما را بعد  از او  گمراه  نکن) این  حدیث  در سنن  ترمذی  از حدیث  ابوهریره  رضی  الله  عنه  روایت  شده  است و دعاهایی  زیادی  با این مضمون  در قرآن  و سنت  وارد  شده  اند لذا دعاهایی با این  مضمون  اشکال ندارند  بلکه یکی از مضامین مشروع  دعاء  است  اما  دعاء  کردن  با لفظ (لاقدر الله) با آنچه  که  ذکر  کردیم  تفاوت  دارد زیرا  در این  دعاء  از خداوند  خواسته  می شود  تا فعل واقع  نشود  درحالیکه  در دعاهای  مذکور  از خداوند  خواسته  می شود  تا فعلی را انجام  ندهد  و بین  این  دو مطلب تفاوت زیادی  وجود  دارد  لذا در نصوص به  دعایی  که" واقع  نشدن  فعل" را ثابت  کند  برخوردنکردم  و باوجود  جستجو و سوال  نمی دانم سراغ  ندارم  که  چنین  چیزی  وارد  شده  باشد اما  نصوصی در سنت است که بیانگر  جایز  نبودن دعاء  با این معنی و مفهوم است  زیرا  زمانی  که  ام  حبیبه  رضی  الله  عنها گفت: ( پروردگارا تا لحظه ای که زنده هستم، همسرم رسول‎الله صلی الله علیه وسلم، پدرم ابوسفیان و برادرم معاویه را زنده نگه دار تا از وجودشان بهره مند گردم اما رسول‎الله صلی الله علیه وسلم فرمود: (قَدْ سَأَلْتِ اللَّهَ لِآجَالٍ مَضْرُوبَةٍ وَأَیَّامٍ مَعْدُودَةٍ وَأَرْزَاقٍ مَقْسُومَةٍ لَنْ یُعَجِّلَ شَیْئًا قَبْلَ حِلِّهِ أَوْ یُؤَخِّرَ شَیْئًا عَنْ حِلِّهِ وَلَوْ کُنْتِ سَأَلْتِ اللَّهَ أَنْ یُعِیذَکِ مِنْ عَذَابٍ فِی النَّارِ أَوْ عَذَابٍ فِی الْقَبْرِ کَانَ خَیْرًا وَأَفْضَلَ)یعنی: (روزهای معلوم و تعیین شده و عمر مشخص  شده را از خداوند  می‌ طلبید؟ هرگز چیزی پیش از اجل صورت نمی‌گیرد و خداوند هیچ چیزی را از وقت تعیین شده‌اش به تاخیر نمی‌اندازد. اگر از خداوند می‌خواستی که تو را از عذاب قبر و آتش دوزخ نجات دهد، خیلی بهتر می بود.)صحیح  مسلم  حدیث  ۲۶۶۳ 

لذا به نظر می رسد باید از دعاء  کردن  با این  صیغه و دعاهایی که در آنها درخواست دفع  ضرر  و مصیبت معین  و مشخص وجود  دارد   خودداری  کرد.و الله  تعالی  اعلم.

برادرتان/

شیخ دکتر خالد  المصلح