امام مسلم از انس رضی الله عنه روایت کرده است : (أن رسول الله‏ صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله عاد رجلا من المسلمين قد خفت فصار مثل الفرخ ، فقالله رسول الله‏ صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله : هل كنت تدعو بشى‏ء او تسا له اياه ؟ قال : نعم ، كنت اقول : اللهم ماكنت معاقبى به فى الآخرة ، فعجله لى فى الدنيا . فقال رسول الله‏ صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله : سبحان الله‏ لاتطيقه ، او لا تستطيعه ! افلا قلت : اللهم آتنا فى الدنيا حسنة و فى الآخرة حسنة و قناعذاب النار ؟ قال : فدعا الله‏ له فشفاه )يعني: (رسول الله صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏سلم ، به عيادت مردى از مسلمانان رفت كه مانند جوجه ضعيف شده بود . به او فرمود : آيا دعايى مى ‏كرده ‏اى يا از خدا چيزىمى ‏خواسته ‏اى؟گفت: بله؛ مى ‏گفتم : پرودگارا هر مجازات و كيفرى كه درآخرت مى ‏خواهى به من برسانى ، در همين دنيا برسان. رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود :سبحان الله‏! تو توانایی تحمل آن را ندارى . چرا نگفتى : پرودگارا! در دنيا و آخرت ، به مانيكى عطا بفرما و ما را از عذاب آتش دوزخ مصون دار؟. آن مرد ، اين دعا را خواند و خداوند ،شفايش داد) حدیث: (اللهم ما كنت معاقبی به في الآخرة فاجعله لي في الدنيا)

الحمدلله  و صلي  الله  و سلم  و بارك  علي  رسول  الله  و علي  آله  وصحبه؛
أما  بعد:
انسان  مومن در برابر نصوص  قرآن  و  سنت  نبايد  رای  و نظر  شخصی  خود  را إعمال کند  و اگر  تعارضی  در بین  رای  و نظر  شخصی  خود  با قرآن وسنت  مشاهده  کرد  باید  رای  و نظر  خود  را متهم  کند  و نه  قرآن  و  سنت  را زیرا  خداوند  در مورد  قرآن  می  فرماید: (لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ) يعني: ( قرآن  کتابی  است  که  هیچگونه  باطلی  از هیچ  نقطه  ای  به آن راه  ندارد؛ قرآن نازل شده ای از سوی  -خداوند- حکیم  و ستوده  شده  نازل  است)فصلت/۴۲ و در مورد  صاحب  سنت  فرموده  است: (وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ(۳) إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ(۴))يعني: (-محمد صلی  الله  عليه  وسلم- از روی  هوی  و  هوس  سخن  نمی گوید (۳) همه  سخنان  او وحی  ای  است  که  به او- از جانب  خداوند- وحی می شود(۴))النجم/۳-۴
اما  ادعای  شما  مبنی  بر این  که  درخواست  آن  مرد  منطقی  بود  درست  نیست  زیرا  فردی  که شدت  کیفر  و عذاب  خداوند  را بداند  و از وسعت  رحمت   و گذشت او  مطلع  باشد  چنین  سخنی  را نمی گوید  از اینرو  رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم به او  فرمود: ( تو توانایی  تحمل آن را ندارى؛ چرا نگفتی: پرودگارا  در این  دنیا  خیر  و نیکی  عطا  بفرما . ..) و او را راهنمایی  کرد  تا خیر و نیکی  دنیا  و آخرت را به  او عطا  کند  و خیر و نیکی  دنیا  شامل  همه  موارد خیر و برکت  از قبیل سلامتی، رزق  زیاد، ایمان  سلیم، پایداری  در اعمال  صالح، دور  بودن  از چیزهای  شر و بلاها  می شود و بالاترین  مرتبه  خیر  و نیکی  آخرت،  داخل  شدن  به  بهشت  و نگاه  کردن  به  خداوند  متعال  در آنجا  و سایر  توابع آن  از قبیل  درامان  ماندن  از حوادث  هولناک  روز  قیامت  و  سختی  های روز  محشر است  و سپس  در پایان این  دو خیر  و برکت او را راهنمایی  می کند  تا از خداوند  بخواهد او را  از اسباب  داخل  شدن  به  آتش  جهنم  و طغیان و ارتکاب  گناهان  دور  نگاه  بدارد  زیرا  درخواست نجات  از آتش  جهنم  مستلزم درخواست توفیق  بر اجتناب  از گناهان  و ترک  شبهات  و دوری  از  حرام  است  و از اینجا  معلوم  می شود  که  رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم او  را به درخواست  امنیت  از کیفر  دنیوی  و مواجهه  آن در آخرت  راهنمایی  نکرده  است  لذا هوشیار  و مواظب  باش؛خداوند  آگاهی  در دین  را نصیب  ما و شما  نماید.

شيخ  دكتر/خالد  بن  عبدالله  المصلح