الحمد لله  و صلي  الله  و سلم  و بارك  علي  رسول  الله  و علي  آله  وصحبه.أما  بعد:در پاسخ به پرسش  شما  از خداوند طلب توفیق کرده و می گوییم:در زبان متداول  برخی  از  مردم لذت جويي را همان نزدیکی زناشویی فرض می کنند اما اگر هدف از آن مواردی از قبیل بوسیدن و آغوش  گرفتن باشد که منجر به خروج منی و نزدیکی زناشویی نمی شود در این صورت  جایز می باشد که انسان با همسر خود در طول روزه داری لذت جویی کند  زیرا در صحیح بخاری  و مسلم از أم المؤمنين عائشة رضي الله عنها روایت شده  است گفت: ( كان النبي  صلى  الله  عليه  وسلم  يباشر  و هو صائم)یعنی: (رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  در حالیکه روزه بود از همسرانش لذت  جویی می کرد) اما ام المؤمنين عائشة  رضي  الله  عنها به مساله مهمی اشاره کرده است که بایستی به آن توجه نمود و آن عبارت است از: (و لكنه  كان املككم لإربه) يعني: ( و اما- ایشان به تناسب اینکه کامل ترین انسان بود در نتیجه- از همه شما مردان  بر نفس خویش چیره تر بود) بدین معنا که هرگز کاری انجام نمی داد که مرتکب گناه شود زیرا ایشان معصوم هستند  اما اگر فردی نسبت به نفس خود اطمینان  نداشته باشد که این حالت در بسیاری از سؤالات مشاهده می شود  که می گوید: "من لذت جویی  کردم اما منی از من خارج شد" که در این حالت به او می گوییم: روزه ات باطل شد و در گناه و خطر بزرگی واقع شده ای؛ بنابراین اگر شخصی از نفس خود اطمینان  ندارد و بیم انزال  منی وجود دارد بایستی از هرگونه لذت جویی در طول روزه داری اجتناب  کند اما اگر شخصی از نفس خود اطمینان دارد و بگوید : با بوسیدن و آغوش گرفتن دچار  انزال نمی شوم و در حقیقت هم چنین باشد مانعی برای لذت جویی  وی نیست و روزه  اش صحیح  می باشد.اما فرق بین لذت جویی  با نزدیکی زناشویی- همانطور که اشاره کردم- برخی از مردم لذت جویی  را همان نزدیکی فرض می کنند  اما در حقیقت نزدیکی  همان عمل مقاربت جنسی  است که زوجین  در غیر از مواقع روزه داری باهم انجام می دهند.

شیخ دکتر/ خالد  بن عبدالله  المصلح