×
العربية english francais русский Deutsch فارسى اندونيسي اردو

درخواست فرم فتوا

اشتباه کپچا

کتابخانه / خطبه های جمعه / حال کسانی که در آستانه مرگ قرار دارند

به اشتراک گذاشتن این پاراگراف WhatsApp Messenger LinkedIn Facebook Twitter Pinterest AddThis

عرض:3876
- Aa +

ای مؤمنان؛ آنچنانکه شایسته خداوند است تقوای او  را پیشه  کنید چرا که  پرودگارتان می فرماید: (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ)يعنى: ( ای مؤمنان، آنچنان که  شایسته خداوند  است تقوای  او را پیشه  کنید و تنها  در حالی  که تسلیم  و فرمانبردار  او هستید  بمیرید)آل عمران/۱۰۲ خداوند  متعال به همه  ما دستور داده  است تا لحظه  مرگ تقوای  او  را پیشه  کنیم لذا  پیشه کردن تقوی مدت معین و زمان محدودی  ندارد؛ بلکه بایستی  تا لحظه  به سر آمدن  عمر و خارج شدن روح از بدن بر آن مواظبت  نمود؛

پروردگارا ما را از بندگان پرهیزکار و حزب  رستگار و دوستان  صالح  خود قرار  بده؛

خداوند  در قرآن می فرماید: (كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ)يعنى: ( هر موجودی مزه  مرگ را می چشد و بی تردید در روز قیامت  پاداش های تان بطور کامل  به شما داده  می شود لذا هر آنکه  از آتش  دوزخ  نجات  داده شد و وارد بهشت گردیده شد قطعا  رستگار شده است و زندگانی  دنیا  تنها  کالای فریبنده  است)آل عمران/١٨٥

آری؛ مرگ حقیقتی  است که بسیاری  از آن غافل اند: (كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْت)یعنی: ( هر موجودی مزه  مرگ را می چشد) لذا  مرگ هم مزه ای دارد که بایستی  آن را چشید  و به همین دلیل  است  که  خداوند  متعال  در سه آیه متفاوت از قرآن می فرماید: (كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْت)یعنی: ( هر موجودی مزه  مرگ را می چشد)(آل عمران/١٨٥)، (الأنبياء/٣٥)، (العنكبوت/٥٧)

مرگ یکی از آفریده  های خداوند  متعال می باشد که در مقابل زندگی  آفریده شده است و حکمت  آفرینش این دو پدیده، آزمون الهی از بندگان  می باشد: (ِتَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(۱) الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ(۲))یعنی: ( والا مقام و دارای  خیرات  بسیارفراوان است آن ذاتی که فرمانروایی  کائنات از آن اوست و او بر هر چیزی توانا  است (۱) ذاتی که مرگ و زندگی  را آفرید تا شما را امتحان  کند که کدامین  تان نیکوکارتر هستید (۲)) الملك/۱-۲

 مرگ یکی از آفریده  های خداوند است که توسط  آن  بندگان مورد آزمون قرار می گیرند و محتوی انواع  و  اقسام ابتلاءات و آزمون ها می باشد که بایستی  از آنها عبرت  گرفت.

امام  احمد رحمه الله در حدیث  صحیحی از براء  بن عازب  رضي  الله  عنه  روایت می کند که گفت: ( خرجنا مع رسول الله صلى الله عليه وسلم في جنازة رجل، فانتهينا إلى القبر ولم يُلحد فجلس رسول الله صلى الله عليه وسلم وجلسنا حوله، كأنَّ على رؤوسنا الطير)یعنی: ( به همراه  رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  جهت تشییع و دفن جنازه  فردی خارج شدیم و به کنار قبر رسیدیم اما  چون لحد قبر آماده  نشده  بود رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  نشست و ما نیز  گرداگرد ایشان  نشستیم و ساکت  بودیم)

صحابه  رضی  الله  عنهم منتظر بودند تا در این صحنه مملو از عبرت، پندی از رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  بشنوند  اما تنها کسانی از گردهمایی مردگان و زندگان  پند  می گیرند  که دل  های شان همانند صحابه رضی  الله  عنهم و سایر سلف صالح  امت  زنده باشد زیرا رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم می فرماید: (إني كنت قد نهيتكم عن زيارة القبور فزوروها فإنها  تذكركم الآخرة) یعنی: ( من شما را از زیارت  قبرها  نهی کرده  بودم  اکنون- که توحید و ایمان در دل های تان تثبیت شده است و بیم شرک ورزی در شما نیست- قبرستان ها را زیارت  کنید چرا که - زیارت قبور- موجب یادآوری آخرت  برای شما می شود)

براء  بن عازب رضی  الله  عنه می فرماید: ( گرداگرد رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  نشستیم  و س، اکت  بودیم) به فروتنی  اشرف  مخلوقات و سرور  فرزندان  آدم بنگرید که  در بین اصحاب  خود در یک مجلس می نشیند ومکان برتری برای خودش برنمی  گزیند؛ مجلس مذکور را تصور کنید و با آنها همراه  شوید؛ براء  بن عازب  رضی  الله  عنه می فرماید: ( وأخذ رسولُ الله صلى الله عليه وسلم عوداً ينكت به الأرض، فرفع رسول الله صلى الله عليه وسلم رأسه محدثاً أصحابه: استعيذوا من عذاب القبر، استعيذوا من عذاب القبر، استعيذوا من عذاب القبر) یعنی: ( رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  چوبی را در دست گرفت و با آن به زمین می زد و سپس سر خود را بلند کرد و خطاب  به اصحابش  فرمود: از عذاب  قبر به خداوند  پنا  ببرید،از عذاب  قبر به خداوند  پنا  ببرید، از عذاب  قبر به خداوند  پناه ببرید) سپس رسول  الله صلى  الله  عليه  وسلم  فرمود: ( إن العبد اذا  كان  في اقبال  من الآخرة  و انقطاع  من الدنيا) یعنی: ( هنگامی که بنده  در آستانه رهسپار شدن به آخرت و ترک دنیا باشد..)

این  همان  لحظه ای است که روح  به گلوگاه می رسد و خداوند در بیان ضعف  انسان می فرماید: (فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ(٨٣)وَأَنْتُمْ حِينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (٨٤) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ وَلَٰكِنْ لَا تُبْصِرُونَ(٨٥))يعنى: ( چرا هنگامی که روح  به حنجره  می رسد- نمی توانید آن را بازگردانید؟-(۸۳) و در آن لحظه  تنها نگاه  می کنید(٨٤) در حالیکه  ما به او نزدیک تر از شما هستیم  ولی شما نمی بینید (٨٥))الواقعة/٨٣-٨٥ و تعبیر رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  از  لحظه احتضار چنین است: ( هنگامی که بنده  در آستانه رهسپار شدن به آخرت و ترک دنیا باشد)  لذا  " قبر" نخستین  منزل  آخرت  است.

سپس رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم در توصیف وداع مؤمن  از دنیا می فرماید: ( نزلت إليه ملائكة كأن وجوههم الشمس، فيجلسون منه مد البصر، ثم يجيء ملك الموت حتى يجلس عند رأسه فيقول: أيتها النفس الطيبة، اخرجي إلى مغفرة من الله ورضوان) یعنی: ( در آن لحظه  ملائکه  ای با چهره  های درخشانی که به سان آفتاب تابان هستند نزد او فرستاده  می شوند و تا جایی  که چشم می بیند نزد او می نشینند، سپس ملک الموت می آید و بالای  سر او می نشیند  و می گوید: ای روح  پاک بسوی آمرزش و رضایت خداوند  خارج شو) رسول الله  صلى  الله  عليه  وسلم در توصیف چگونگی  خارج  شدن  روح از بدن  انسان  مؤمن و  موحد می فرماید: ( فتخرج تسیل كما تسیل القطرة من فی السقاء، فیأخذها فإذا أخذها لم یدعوها فی یده طرفة عین حتی یأخذوها فیجعلوها فی ذلك الكفن، وفی ذلك الحنوط) یعنی: ( روح-مؤمن- همانند قطره  آبی که به آسانی از کوزه  خارج  می شود- از بدن او خارج  می گردد و آنگاه- ملک الموت- آن  را می گیرد و سپس ملائکه رحمت فورا و به فاصله  یک چشم به هم زدن آن را از دست او گرفته و در کفن  و عطرهای  بهشتی می گذارند) بنابراین روح نیز  همانند بدن کفن پیچ و عطرآگین می شود البته  با این تفاوت  که مسئول  تکفین  روح، ملائکه  هستند  و نه  انسان ها.

سپس رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  می فرماید: (ویخرج منها كأطیب نفحة مسك وجدت علی وجه الأرض، قال: فیصعدون بها، فلا یمرون ـ یعنی بها ـ علی ملأ من الملائكة إلاَّ قالوا: ما هذا الروح الطیب؟ فیقولون: فلان ابن فلان، بأحسن أسمائه التی كانوا یسمونه بها فی الدنیا، فیستفتحون له فیفتح له، فیشیعه من كل سماء مقربوها ، إلی السماء التی تلیها، حتی ینتهی به إلی السماء السابعة، فیقول الله عز وجل: اكتبوا كتاب عبدی فی علیین) یعنی: ( بهترین بوی خوش روی زمین  از روح - مؤمن- ساطع   می شود و آن رابسوی  آسمان  بالا می برند  و به هر گروهی از ملائکه  که می رسند از آنها می پرسند: این روح پاک و خوش بو از آن کیست؟ آنها می گویند: این روح  از آن فلانی فرزند فلان  است و او را با زیباترین  نامی  که در دنیا داشته  است می نامند  تا اینکه  به انتهای  آسمان  دنیا  می رسند، سپس درخواست می کنند  تا دروازه  آسمان  دوم  برای شان  باز گردد و آسمان  دوم  برای شان  گشوده  می شود و همه  ملائکه ای که نزدیک آن روح  قرار  دارند  در تشییع آن مشارکت  می کنند وبه همین  ترتیب آسمان های  بعدی را می پیمایند  تا به آسمان هفتم- نزد خداوند متعال- برسند) این حدیث بیانگر آن است که خداوند  متعال در آسمان  است زیرا  خود می فرماید: (الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى) یعنی: ( خداوند  بسیاربخشنده  بر بالای  عرش- خود که در آسمان  است- قرار  گرفت)طه/۵ و همچنین می فرماید: ( (أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ..ُ) یعنی: ( آیا خود را از- خداوندی- که در آسمان  است ایمن می دانید..)الملك/١٦

سپس رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  می فرماید: ( فیقول الله عز وجل: اكتبوا كتاب عبدی فی علیین و أعیدوه إلی الأرض فإنّی منها خلقتهم وفیها أعیدهم ومنها أخرجهم تارة أخری) يعني: ( - هنگامی که روح  را به آسمان  هفتم  بردند- خداوند می فرماید: جایگاه  بنده  مرا در " علیین" ( عالی مرتبه ترین جایگاه  بهشت) ثبت  کنید  و او را دوباره  به زمین  بازگردانید زیرا  من آنها را از زمین  آفریده  ام و دوباره به زمین  برمی گردانم و بار دیگر آنها را از زمین  خارج خواهم کرد) رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  می فرماید: ( فتُعاد روحه في جسده فيأتيه ملكان فيجلسانه فيقولان له: من ربك؟ فيقول: ربي الله، فيقولون له: ما دينك؟ فيقول: ديني الإسلام، فيقولان له: ما هذا الرجل الذي بُعِثَ فيكم؟ فيقول: هو رسول الله صلى الله عليه وسلم، فيقولان له: ما عِلْمُك بهذا؟ يقول: قرأت القرآن فآمنت به وصدقت، فينادي مناد من السماء: أن صدق عبدي فأفرشوه من الجنة وافتحوا له باباً إلى الجنة، قال: فيأتيه من ريحها وطيبها ويفسح له في قبره مدَّ بصره) یعنی: ( سپس روح  او به بدنش  باز گردانده می شود و دو  ملائکه  نزد او می آیند و از او می پرسند: پرودگار تو کیست؟ بنده- مؤمن- پاسخ  می دهد: پرودگار من الله است، سپس می پرسند: دین تو چیست؟ پاسخ  می دهد: دین من اسلام  است، و سپس به او می گویند: شخصی  که بسوی شما  فرستاده  شده بود کیست؟ در پاسخ  می گوید: او رسول الله  صلى  الله  عليه  وسلم است؛ به او می گویند: چگونه به این مطلب  پی بردی؟ پاسخ  می دهد: قرآن را تلاوت  کردم  و به آن ایمان  آوردم و- مفاهیم آن را- تصدیق  نمودم؛ آنگاه   صدایی از آسمان ندا می دهد که بنده  ام راست گفت لذا  زیراندازی از بهشت  برای او پهن  کنید  و دروازه  ای از بهشت  را بسوی او بگشایید) رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم می فرماید: ( پس  نسیم  و عطر بهشتی برای او می وزد و تا جائیکه  چشمش می بیند  قبرش  برای او وسیع  گردانیده می شود) و در روایت  صحیح دیگری  وارد شده است که رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  فرمود: (ويأتيه رجل حسن الوجه حسن الثياب طيب الريح، فيقول: أبشر بالذي يسرك، هذا يومك الذي كنت توعد، فيقول له: من أنت؟ فوجهك الوجه يجيء بالخير، فيقول أنا عملك الصالح) يعني: ( سپس  مرد خوش سیما   و خوش  لباس  وخوشبویی نزد  او می آید  و می گوید:امروز  همان روزی  است  که  به  تو  وعده  داده  شده  بود  پس  بدانچه که  تو را خوشحال  می کند  و آرزویش  را داشتی  بشارت بده؛شخص  مومن  می گوید: با این که  چهره  شما پیام آور خیر و خوبی است  اما  می خواهم  بدانم  که  شما  چه  کسی  هستید؟آن  مرد  پاسخ  می دهد: من کارهای  خوب  تو  هستم)

آری؛ رسول الله  صلی  الله  عليه  وسلم  می فرماید: ( إذا مات ابن آدم تبعه ثلاثة: أهله وماله وعمله، فيرجع اثنان ويبقى واحد) يعنى: (هنگامی که انسان  بمیرد سه چیز به همراهش  رهسپار  می شوند: خانواده  و دارایی  و عملش که از میان  آنها دو مورد نخست( خانواده  و دارایی) بر می گردند و آن یک مورد ( عمل) با او باقی  می ماند) بنابراین  هر عمل خوب یا بد  که  در این دنیا  مرتکب  می شوید  در قبر به همراه  شما خواهند بود همانطور که  رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  در بیان حال بنده  کامیاب  فرمود: (من أنت، فوجهك الوجه الذي يجيء بالخير؟ فيقول: أنا عملك الصالح، فيبتهج ويُسَرُّ لما يرى من إكرام الله ونعيمه، فيقول: رب أقم الساعة، رب أقم الساعة، حتى أرجع إلى أهلي) یعنی: ( بنده  مؤمن  خطاب  به آن مرد خوش سیما  خواهد  گفت: با این که  چهره  شما پیام آور خیر و خوبی است  اما  می خواهم  بدانم  که  شما  چه  کسی  هستید؟آن  مرد  پاسخ  می دهد: من کارهای  خوب  تو  هستم، لذا با مشاهده پذیرایی گرم الهی و نعمت های موجود خوشحال  گشته  و خواهد گفت: پرودگارا  قیامت  را برپاکن، پرودگارا  قیامت  را برپاکن تا بسوی خانواده  و اموالم  بازگردم)

آری؛ این چکیده  ای از شرح حال لحظات سخت و  دشوار فراق  از دنیا است که کودکان در آن پیر  می شوند و خردمندان عقل های خویش را می بازند  و همه  ما بدون  استثناء مزه  این لحظه  را خواهیم  چشید: (كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُون)یعنی: ( هر موجودی  مزه  مرگ را خواهد  چشید  و سپس  بسوی  ما بازگردانده می شوید)العنكبوت/٥٧ بنابراین  همه  ما دیر یا زود طعم مرگ را خواهیم  چشید و این  پدیده را تجربه  خواهیم  کرد  لذا  کسانی  که  کوله  بارشان  توحید و اخلاص  و عمل صالح  است  خداوند  را سپاس  گویند که آن لحظات  برای شان سهل  و آسان  خواهد بود  و کسانی  که  کوله  بارشان شرک  و  نفاق  و گناه  است  توبه  کنند که در غیر  این  صورت تنها خودشان  را ملامت کنند.

رسول  الله صلى الله  عليه  وسلم  پس از بیان حال کامیابان، احوال  تیره  بختانی  که مرتکب  شرک و کفر و نفاق  و بدعت و گناه  شده اند  را بیان داشته  و می فرماید: ( وإنَّ العبد الكافر إذا كان في انقطاع من الدنیا وإقبال من الآخرة ، نزل إليه من السماء ملائكة سود الوجوه، معهم المسوح فيجلسون منه مدَّ البصر، ثم يجيء ملك الموت حتى يجلس عند رأسه فيقول: أيتها النفس الخبيثة، اخرجي إلى سخط من الله وغضب، فتتفرَّق في جسده فزعاً وهلعاً وخوفاً) یعنی: ( و هنگامی که بنده  کافر در حال ترک دنیا و  رهسپار شدن بسوی آخرت است، ملائکه  ای با چهره  های سیاه و حامل پارچه های زمخت از آسمان  برای او فرستاده  می شود و تا جاییکه  چشمش  می بیند نزد او می نشینند و سپس ملک  الموت  نزد او می آید و کنار سرش  می نشیند  و می گوید: ای روح  پلید  بسوی مجازات  و خشم خداوند خارج شو؛ آنگاه روح از وحشت و هراس و بیمی که بر او غالب  می شود در بدن  متفرق  می گردد) اما  این کار او را ازمجازات نمی رهاند زیرا: ( كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ) یعنی: ( هر موجودی مزه  مرگ را خواهد  چشید) سپس رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  می فرماید: (تتفرَّق في جسده، فينزعها كما يُنزع السَّفُّود من الصوف المبلول»، وهو شوك شديد العلوق بالصوف ونحوه. فيقول النبي صلى الله عليه وسلم في وصف هذه الحال: «فإذا أخذها لم يدعوها في يده طرفة عين، حتى يجعله في ذلك المسوح، ويخرج منها كأنتن ريح جيفة وجدت على وجه الأرض، فيصعدون بها إلى السماء، فلا يمرون بها على ملأ من الملائكة إلا قالوا: ما هذه الريح الخبيثة؟ فيقولون: فلان بن فلان بأقبح أسمائه التي يسمى بها في الدنيا، حتى ينتهى به إلى السماء الدنيا فيستفتحون له فلا يفتح له، ثم قرأ رسول الله صلى الله عليه وسلم قولَ الحقِّ رب العالمين: (لا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ)یعنی: ( روح- انسان تیره  بخت که با شرک و کفر و نفاق در حال جان کندن  است- در بدنش  متفرق  می شود و ملک الموت آن را به مانند  سیخ خارداری که از پارچه  پشمی خیس به سختی خارج می شود  از بدنش بیرون  می کشد و ملائکه عذاب  بلافاصله  در کمتر  از یک چشم به هم زدن  آن را از دست ملک  الموت  می گیرند  و در پارچه  های زمخت  می گذارند و بوی بسیار بدی که شبیه بدبوترین لاشه  موجود  در زمین  است از آن ساطع  می میشود و- سپس- آن  را بسوی آسمان  بالا می برند  و به گروهی از ملائکه  که می رسند  از آنها  می پرسند؟ این بوی گند از کجاست؟ ملائکه  حامل  روح  می گویند: او فلانی  فرزند  فلان  است و او را با بدترین  نامی که در دنیا داشته  صدا می زنند تا اینکه  به انتهای  آسمان  دنیا  می رسند  و درخواست  گشوده  شدن  دروازه  آسمان  دوم  را می کنند  که باز نمی شود) سپس رسول الله صلى  الله  عليه  وسلم  این آیه  کریمه  را تلاوت  فرمود: (لَا تُفَتَّحُ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّىٰ يَلِجَ الْجَمَلُ فِي سَمِّ الْخِيَاطِ َۚ) یعنی: ( دروازه  های آسمان به روی آنها  گشوده نمی شوند و تنها  زمانی  وارد بهشت  می شوند  که شتر از سوراخ سوزن بگذرد)الأعراف/٤٠ بدین  معنا  که اگر شتر از سوراخ  ریز سوزن  بگذرد آنها  هم وارد  بهشت خواهند  شد که چنین چیزی  امکان ندارد.

سپس رسول الله  صلى  الله  عليه  وسلم فرمود: (فيقول الله عز وجل: «اُكتبوا كتابه في سجين في الأرض السفلى، فتطرح روحه طرحاً، ثم قرأ قول الله تعالى: (وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ) فتعاد روحه في جسده، ويأتيه ملكان فيقولان له: من ربك؟»«فيقول: ها هالا أدري، لا دريت ولا تليت»، هكذا تجيب عليه الملائكة، «فيقولان له: ما هذا الرجال الذي بعث فيكم؟ فيقول: ها ها لا أدری، «فينادي منادٍ من السماء: أن كذب عبدي فافرشوه من النار، وافتحوا له باباً إلى النار، فيأتيه من حرها وسمومها ويضيق عليه قبره حتى تختلف فيه أضلاعه، ويأتيه رجل قبيح الوجه قبيح الثوب نتن الرائحة فيقول: أبشر بالذي يسوؤك، هذا يومك الذي كنت توعد، فيقول: من أنت؟ فوجهك الوجه الذي يجيء بالشَّر، فيقول ذلك الرجل: أنا عملك، قال: ربِّ لا تقم الساعة)یعنی: ( خداوند  متعال خطاب به ملائکه می فرماید: جایگاه  او را " سجین"، پایین  ترین مرتبه دوزخ  ثبت  کنید و سپس روح او از بالا بسوی زمین پرتاب  می شود) سپس رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  این  کریمه  را تلاوت  فرمود: ( وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ) يعنى: ( کسیکه به خداوند شرک می ورزد گویی از آسمان سقوط  کرده  است و پرندگان- تکه  های بدنش- را می ربایند و یا اینکه  باد شدیدی او را به مکان بسیار دورافتاده  پرت می کند) الحج/۳۱ سپس روح او به بدنش بازگردانده می شود و دو ملائکه  سراغ او می روند و از می پرسند؟ پروردگارت کیست؟ و او -مانند کسیکه میخواهد  چیزی  را به یاد بیاورد اما نمی تواند، می گوید-:  ها ها نمی دانم) آری؛ خداوند  را در دنیا  از یاد برد و خداوند  نیز او را در این شرایط وحشتناک  و حساس یاری  نکرد- ( ملائکه در پاسخ او می گویند: پس نه  حقیقت را فهمیده  ای و نه آن را خوانده ای، سپس به او می گویند:در باره  این مردی  که در بین شما برانگیخته  شد چه می دانی؟ می گوید: ( ها ها نمی دانم) آری علم و عمل را در دنیا  رها کرد و در این میدان وحشتناک یاری گری  نیافت؛ سپس صدایی از آسمان ندا  می دهد: بنده ام دروغ گفت  پس  زیراندازی  از آتش  برای او پهن  کنید  و دروازه ای از از دوزخ  به رویش  بگشایید  تا حرارت  و شعله  های آتش  به  او برسد و سپس  قبر  برایش  تنگ  می شود  تا جاییکه  دنده هایش به درون  هم می روند  و فردی  با چهره  و لباس  زشت  و بوی  متعفن  نزد  او  می آید  و میگوید: (امروز  همان  روزی  است  که  به  تو  وعده  داده  شده بود  پس  بدان  چه  که  تو را ناراحت میکند  مژده  بده)کافر می گوید: با وجود آنکه چهره ات پیام آور شر و خبرناگوار  است اما می خواهم  بدانم  تو کیستی؟ آن  مرد  می گوید: (من عملکرد تو هستم) و کافر می گوید: پرودگارا  قیامت  را برپانکن) زیرا دیگر می داند که مجازات  الهی در قیامت  بسیار  شدیدتر  از مجازات برزخ  است.

پرودگارا  توفیق پیروزی و کامیابی را در امتحانات دنیا  و  آخرت برای  ما ارزانی  بفرما و ما را از ناکام شدن  و رسوا گشتن در هر دو جهان  مصون  بدار و با عفو  و بخشش  خود ما را محاسبه نما و با رحمت  خویش بر ما منت  بگذار و ما را در زمره  دوستان  صالح  و  بندگان  پرهیزکار  خود قرار  بده؛ این را گفته و از  خداوند  بزرگ مرتبه  برای خودم  و شما آمرزش  می طلبم و شما نیز  از او آمرزش بطلبید  چرا که او بسیار  آمرزنده  و مهربان  است.

خطبه  دوم:

سپاس و ستایش  از آن الله،پرودگار  جهانیان  است که یگانه  می باشد، اوذات  والایی است که نه زاده  و  نه زاییده  شده و هیچ  احدی همتای او نیست و گواهی می دهم  که تنها معبود  بر حق  الله است  و محمد بنده و فرستاده  اوست؛ درود و سلام خداوند بر پیامبران  محمد و خاندان  و اصحاب  بزرگوار  ایشان  و همه  کسانی که تا روز  قیامت به شایستگی از راه  و روش ایشان پیروی می کنند باد؛ اما بعد:

ای مؤمنان، تقوای  خداوند را پیشه  کنید و هر فرصت خیر را جهت سنگین تر کردن  ترازوی  اعمال تان مغتنم  شمارید: (مَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا)يعنى: ( فردی که- با راه  حق را می پوید و- هدایت می شود  هدایتش به نفع  خودش است و فردی که- راه حق را ترک کند و- گمراه  گردد گمراهی اش به زیان  خودش می باشد) الاسراء/١٥

پرودگار جهانیان در حدیث قدسی  می فرماید: ( يا عبادي! إنما هي أعمالُكم أحصيها لكم، فمن وجد خيراً فليحمد الله، ومن وجد غير ذلك فلا يلومنَّ إلا نفسه) یعنی: ( ای بندگان من؛ همه اعمال  شما را ثبت و ضبط  می کنم- و در قیامت سزا و کیفر آنها را خواهم  داد- لذا  کسیکه کارهای خوب او از  کارهای بدش بیشتر باشد( در بخش  عمده نامه  اعمالش، کارهای  خوب بیابد) خداوند را شکرگزار خواهد  شد و در غیر این صورت تنها  خودش  را ملامت  کند)

ای مؤمنان؛ تا جایی  که می توانید توشه برگیرید و اعمالی  را که موجب  رستگاری شما در روز حساب و کتاب می شود را برای خود پیش  بفرستید  زیرا  همه  ما  دیر یا  زود خداوند  را ملاقات خواهیم  کرد: (يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ)يعنى: ( ای  انسان؛ تو پیوسته با  رنج  و مشقت  بسوی  پروردگار خویش  در حرکت  هستی  و درنهايت  او را ملاقات  خواهی  کرد)الانشقاق/٦ بنابراین  همه  ما بدون  استثناء، خداوند  را ملاقات خواهیم نمود اما برخی با کامیابی و بشارت  و برخی با شکست و ندامت روبرو  خواهيم شد.از تیره بختی و رسوایی در روز  قیامت  به خداوند  پناه  می بریم.

بندگان خدا؛دنیای کنونی مزرعه  ای برای کشت أعمال  صالح  است لذا  خود را از این فرصت  محدود و طلایی محروم  نکنید و تا می توانید کارهای شایسته ی خداپسند برای خودتان  پیش بفرستید چرا که  گناهان زیاد اند و کوتاهی ها بیشمار: ( كل ابن آدم خطَّاء، وخير الخطائين التوَّابون)یعنی: ( همه  انسان ها مرتکب  گناه  می شوند  و بهترین  گناهکاران توبه کنندگان هستند) بنابراین یک توبه  صادقانه  پیش بفرستید و تا جایی  که می توانید اعمال  صالح  و  شایسته  انجام  دهید و بشارت  باد که مصادیق اعمال  صالح  و  خداپسند بسیار بیشماراند بطوریکه طبق فرمایش رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم:  "سبحان  الله" گفتن صدقه است، " الحمدلله" گفتن صدقه است،" الله اکبر" گفتن صدقه  است، " لا اله الا الله" گفتن صدقه است، أمر به معروف  کردن  صدقه است، نهی از منکر  کردن  صدقه است، یاری  رساندن  به برادرت صدقه است، لبخند  زدن  به چهره  برادرت  صدقه است و همچنین رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  می فرماید: ( إتقوا النار  و لو  بشق  تمرة) یعنی: (- با انجام  کارهای شایسته و دوری  از گناهان- خود را از آتش دوزخ  برهانید حتی اگر با- صدقه دادن- نصف  خرما باشد) چه بسا گفته شود: آیا صدقه دادن نصف  خرما هم مشمول  پاداش  می شود؟ در پاسخ  می گوییم: بله اگر با إخلاص  داده  شود  مشمول  پاداش بزرگی می شود اما شیطان نزد ما می آید و کارهای شایسته  را نزد ما کوچک و گناهان را در نظر ما بی اهمیت  جلوه  می دهد و بدین ترتیب گرفتار انواع  بلاها  و مصیبت ها می گردیم و از فرصت های خیر محروم  می مانیم أما  غافل  نشویم  که رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم راه  را به ما نشان  داده  و فرموده  است: ( لاتحقرن من المعروف  شيئا  و لو  أن تلقي  أخاك  بوجه  طلق) یعنی: ( هیچ کار شایسته  ای را بی ارزش  مپندار  حتی اگر لبخند  زدن به چهره  برادرت  باشد)

ای بندگان  خدا؛ اولین چیزی که بایستی خودمان را در مورد آن مورد  محاسبه قرار دهیم تحقق توحید خداوند متعال و یگانه  پرستی اوست لذا  تنها باید او را بپرستیم و تنها او را به فریاد  بخوانیم و تنها برای او قربانی  کنیم  و تنها در راه  او نذر  دهیم زیرا هر یک از مصادیق  مذکور عبادت می باشند و انجام دادن هر  عبادتی برای غیر از الله شرک تلقی می شود و موجبات  زیان  و ندامت  را در دنیا  و خصوصا  آخرت را در پی دارد و  سپس خودمان را در خصوص مصداق عملی  توحید یعنی نماز مورد محاسبه  قرار دهیم که متاسفانه  بسیاری  از  مردم  آن را ضایع  می کنند لذا یکایک شما این سوال را  از خودش بپرسد و بگوید: تا چه اندازه  حقوق  خداوند را ادا  کرده  ام؟پس از اصلاح کردن توحید و نماز در وجود خودتان اقدام  به انجام مزید  کارهای شایسته  نمایید  و از خداوند  متعال  در برابر  لغزش  ها و گناهان تان  آمرزش  بطلبید تا مشمول عفو  و بخشش الهی گردید: (وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا) یعنی: ( فردی که مرتکب گناه- صغیره- می شود  یا - با ارتکاب گناهان  کبیره- بر خویشتن  ستم  می کند  و سپس آمرزش  می طلبد، خداوند  را بس آمرزنده و مهربان  خواهد  یافت)النساء/١١٠  إبن  عباس رضي  الله  عنهما  مى فرمايد: ( لو أنَّ الإنسان جاء بذنب أكبرَ من الأرض والسماء، ثم تاب إلى الله، لوجد الله غفوراً رحيماً)يعنى: ( اگر انسان گناهی بزرگ تر از حجم  آسمان  ها و زمین را مرتکب  شود و سپس  توبه کند و بسوی  خداوند بازگردد  قطعا  خداوند  را بسیار  آمرزنده و مهربان  خواهد  یافت)

پرودگارا ما را مشمول آمرزش خود  قرار  بده  و از لغزش های مان درگذر و اعمال مان را بر اساس رحمتت محاسبه  نما؛ پرودگارا  ما از تو آمرزش  می طلبیم چرا که تو بسیار  آمرزنده و بخشنده هستی و از تو مسئلت داریم تا توفیق  انجام  کارهای شایسته ای که دوست داری  و بدان  راضی  هستی را به ما عنایت  بفرمایی؛پرودگارا ما را در سرزمین های مان مصون  دار و حاکمان  و مسئولان را اصلاح  بفرما و سرپرستی  ما را به افرادی  واگذار  کن که تقوای تو را در دل دارند و دنبال  رضایتمندی تو هستند؛ پرودگارا  مسیر هدایت مان را به ما الهام  کن و ما را از شر و گزند نفس های مان  مصون دار؛

پرودگارا  بر پیامبرمان محمد  و خاندان  ایشان درود  بفرست همانطور  که بر ابراهیم  و خاندان ابراهیم  درود فرستادی که بی تردید تو بسیار ستوده  شده و باشکوه  هستی.

شیخ  دکتر/ خالد بن عبدالله  المصلح

أحوال المحتضرين

مباحث بازدید شده

1.

×

آیا واقعا می خواهید مواردی را که بازدید کرده اید حذف کنید؟

بله، حذف