بسم الله الرحمن الرحيم؛  

در برخی از احادیث به تلاوت سوره( یس) توصیه شده است که مشهور ترین  آنها حدیثی  است که امام ابوداود در سنن خویش و دیگران از معقل  بن یسار  رضی  الله  عنه روایت کرده اند که رسول ألله صلی  الله  عليه  وسلم  فرموده است: ( اقرؤوا يس علي موتاكم) يعني: ( سوره(یس) را بر بیماران در حال مرگ خود بخوانید) و در روایت دیگری  آمده  است: ( اقرؤوها عند موتاكم  يعني يس)يعني: ( این سوره ( یعنی سوره(یس)) را نزد بیماران در حال مرگ خود تلاوت  کنید) و جمهور ( اکثریت) اهل علم این حدیث را ضعیف دانسته اند طوری که امام دارقطنی می گوید: ( سند این حدیث ضعیف  است و متن آن مجهول می باشد  و در این باب حدیث صحیحی وجود ندارد) و علماء در مفهوم حدیث: ( اقرؤوا يس علي موتاكم) اختلاف نظر دارند طوریکه  برخی از آنها می گویند: منظور حدیث مذکور، تلاوت سوره (یس) نزد بیماری که در حال مرگ است می باشد و برخی از آنها گفته اند: منظور از آن این است که بعداز وفات او تلاوت شود. اما مفهوم نخست صحیح تر است و امام ابن حبان در بیان مفهوم حدیث مذکور  گفته است: منظور از حدیث این است که سوره (یس) نزد بیماری  که در حال مرگ است خوانده  شود و نه اینکه بر روی مرده خوانده شود؛ و این همانند حدیثی  است که در صحیح مسلم از ابوسعید الخدري  و ابوهریره  رضی  الله عنهما  روایت شده است  که رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  فرموده  است: ( لقنوا  موتاكم لا اله الا الله) يعني: ( بیماران  در حال مرگ خویش را با " لا اله الا الله" تلقین دهید) زیرا یادآوری عبارت" لا اله الا الله" به شخص بیماری  که در حال احتضار است  کمک می کند تا آخرین گفتار او در دنیا این کلمه باشکوه و پراهمیت باشد طوریکه از معاذ رضی الله عنه روایت شده  است گفت: رسول  الله  صلى  الله  عليه  وسلم  می فرماید: ( من كان آخر كلامه " لا اله الا الله" دخل الجنة) یعنی: ( هر فردی که سخن پایانی اش در دنیا" لا اله الا الله" باشد وارد بهشت می شود) سنن ابوداود کتاب الجنائز (۲۷۰۹) و حاکم (۱/۳۵۱) از اینرو جمهور اهل علم تلاوت سوره (یس) نزد  شخص بیماری  که در حال مرگ است را مستحب  می دانند و برخی تلاوت آن را بر روی قبر  مستحب  دانسته  اند  و دلیل شان حدیث ضعیفی  است که از انس رضی  الله  عنه روایت شده است که رسول  الله  صلی  الله  عليه  وسلم  فرموده  است: ( من دخل المقابر فقرأ سورة ( یس ) ، خفف عنهم یومئذ ، وکان له بعدد من فیها حسنات )یعنی: (فردی که وارد قبرستان شود و سوره (یس) را تلاوت کند در آن روز عذاب و فشار از مردگان آن قبرستان کاسته  می شود، و برای تلاوت کننده نیز به تعداد مردگان قبرستان پاداش  ثبت می گردد) و چه بسا افرادی  که  نزد شما این کار را انجام  می دهند به همین حدیث  استناد  می کنند.

اما امام مالک رحمه  الله تلاوت سوره (يس) را بر روی بیمار در حال مرگ و قبر  ناپسند  می داند زیرا چنین  کاری  از سلف  صالح  رحمهم  الله ثابت  نشده  است  و این مطلب  به وضوح  در کتاب های  مذهب  مالکی  دیده  می شود.بنابراین  قول راجح  در نزد  من همان  رای و دیدگاه  امام  مالک  رحمه  الله  می باشد زیرا چنین عملکردی  از رسول  الله صلی  الله  عليه  وسلم  ثابت  نشده  و صحابه  رضی  الله  عنهم  آن را انجام  نداده  اند.

برادر شما:

شیخ دکتر/ خالد بن عبدالله  المصلح  

١٤٢٤/١٠/٩ هجري  قمري